STORYTIME: Hoe ik 2020 ervaar…

Voor degene die mij nog niet kennen. Ik ben Kimberly. Ondertussen ben ik anderhalf jaar aan het werk als verpleegkundige. Zoals heel wat mensen in de zorg, draag ik al enkele weken dagelijks een masker om mezelf en mijn bewoners te beschermen tegen Covid-19. Wat we als medisch personeel soms vergeten, is dat we meer zijn dat die job, dan het helpen van mensen. Ook wij hebben onze gevoelens en soms, heel soms, moeten die er uit…

Dit is hoe ik 2020 ervaar…

Afgelopen weken, maanden? (Ik hou de tel haast niet meer bij.) Hebben me doen beseffen hoe ‘human’ en kwetsbaar we zijn als wezen. Ik ben gaan beseffen dat ondenkbaar kwetsende situaties niet alleen een ver van mijn bed verhaal is. Afgelopen weken waren zwaar, heel zwaar. Zowel fysiek als mentaal heb ik alles op alles gezet, heb ik me volledig gesmeten. De sociale media overrompelt ons ondertussen met informatie, nieuwe maatregelen, die dan uiteindelijk toch teruggetrokken worden door protesten en natuurlijk ook heel wat verhalen. Verhalen van mensen die gevochten hebben tot het einde, verhalen van moeders die hun kind pas na twee weken quarantaine voor het eerst in hun armen konden nemen, verhalen van lokale zaken die liefdadigheidspaketten maken om mensen die aan de frontlinie staan, te ondersteunen. Allemaal zijn we op onze eigen manier en volgens ons eigen kennen en kunnen, deze periode aan het doorstaan.

Ook ik heb mijn familie al heel lang niet meer gezien. De eerste weken gingen vlot. Dit is waarom ik verpleegkundige werd. Ik wil mensen helpen, mensen ondersteunen, begeleiden.. The truth is; dat we deze keer ons werk niet op ons werk kunnen laten. De pijn en het gemis van vrienden en familie is bij iedereen voelbaar. Ongeacht of je ziek bent, thuis zit, moet blijven werken. Iedereen deelt hetzelfde gevoel: we missen onze dierbaren. Het ding is, dat wanneer ik bijvoorbeeld met patiënten/bewoners praat over deze hele wereldsituatie, ik hen en hun gevoelens voor het eerst zo goed kan begrijpen, zo goed kan plaatsen. We maken hetzelfde door. Op een andere manier weliswaar.

Ik ben heel lang blijven doorzetten. Verstand op nul en samen werken aan een betere en gezonde wereld. Alles uit mezelf halen, zonder stil te staan bij hoe ik me eigenlijk zelf voel in deze hele situatie. “Voor jezelf ook zorgen, Kim.” Een zin die ik ondertussen al in mijn achterhoofd durf te houden. Voor jezelf zorgen, betekent ook durven toegeven dat het moeilijk is, durven toegeven wanneer het even allemaal te veel word.

Ik belde onlangs met mijn grootmoeder. Een figuur die in mijn leven altijd al heel veel betekend heeft. Een soort steun en toeverlaat. Bij woord 1 die ik uitbracht had ze door dat ik het moeilijk had. Haar stem horen deed de ene na de andere traan over mijn wangen rollen. Oh, wat mis ik mijn familie. Raar hoe ik me plots terug een kind van 6 voelde. Een klein meisje die net met haar fiets gevallen was en haar knie had geschaafd. Het meisje dat op dat moment gewoon een knuffel wil van haar ouders om de pijn te verzachten. Het meisje die na een “toverzoen” helemaal geen pijn meer voelt en terug lachend de fiets op gaat.

Het heeft me doen beseffen dat we ondanks de maskers, ook allemaal gewoon maar mensen zijn. Mensen die intens voelen, emoties willen delen en soms ook gewoon eens nood hebben aan toegeven hoe lastig het soms is en hoe moeilijk we het soms hebben. Ik denk maar aan alle ouders die zijn blijven werken, maar ondertussen ook hun kleine kroost moesten blijven entertainen. Ouders die nu ook de job als leerkracht voor hun rekening moesten houden. Partners die ziekvallen, ouders die ziekvallen. En de vele frustraties, de onwetendheid…

We’re all human after all…

Love

Kim

Gastblogger: How to love yourself! Ilse vertelt je er alles over.

Dag lezers van Kimberlysbloglife! Vandaag ben ik eventjes gastblogger op Kimberly haar blog. Toen ze vroeg of ik dit zag zitten zei ik vrijwel meteen ja! Ik vind het altijd heel leuk om eens een artikeltje voor een andere blog te schrijven. Vandaag neem ik jullie dus mee in mijn bloglife. Lees je mee?

 

Wie ben ik?

Laat ik mij eerst eventjes voorstellen. Ik ben Ilse Flower, een West – Vlaamse met een hart voor Gent. Ben 23 jaar en een echte cat & foodlover. Help graag anderen. Ben een tikkeltje verslaafd aan sociale media, maar in goed gezelschap en lekker eten kan ik wel heel wat uren zonder. Ik hou enorm van de zomer, maar als het hard sneeuwt hou ik meer van de winter. Ben enkele jaren geleden ook gestart met bloggen, maar heb het toen maar een jaartje en een paar maand volgehouden. Heb het bloggen ondertussen – sinds 4 september 2018 – terug opgenomen. Ik let niet zo vaak op spellingfouten, maar wil wel een boodschap overbrengen.

 

Waarom bloggen?

Waarom ik teug aan het bloggen ben is vrij simpel. Bloggen zie ik als een hobby. Ik vind het zeer ontspannend en leuk. Het geeft mij een gevoel van voldoening. Ook steek ik graag een blog in elkaar, dus niet enkel het schrijven van artikelen vind ik mega leuk, maar ook het knutselen aan de lay – out vind ik heel leuk. In het dagelijkse leven ben ik niet altijd een perfectionist, maar als het op de lay – out van mijn blog aankomt, dan kan ik nog al eens heel kritisch zijn voor mezelf. Natuurlijk vind ik dat mijn blog nog zeker niet goed genoeg is, maar ik probeer het steeds beter te maken.
Hoe kun je mijn blog nu vinden en waarover blog ik nu?
Mijn blog kun je vinden via deze link https://fromilsewithlove.wordpress.com/
De onderwerpen op mijn blog zijn zeer uiteenlopend ze gaan van self love & body positivity naar fashion & food. Dit zijn maar enkele onderwerpen die ik nu opsom, je vindt er op mijn blog zelf nog een hele boel andere.

 

Waarom self love & body positivity?

Ik vind het belangrijk om over self love & body positivity te bloggen. In de maatschappij die we nu leven is het moeilijk om jezelf te zijn en om in jezelf te geloven en jezelf te aanvaarden. Daarom geef ik graag anderen tips mee die ik zelf ook gebruikt hebt om mezelf te aanvaarden. Ik vind het belangrijk dat anderen zich goed in hun vel voelen. Op mijn blog mag iedereen zichzelf zijn en z’n eigen mening hebben. Zolang een mening op een respectvolle manier naar mij, mijn lezers en zichzelf toe geplaatst wordt vind ik het prima dat mijn lezers hun mening delen. Wat je ook op mijn blog vind is een pagina ‘!belangrijk!‘. Op deze pagina vind je enkele nuttige links voor mensen met mentale problemen die in een crisis zijn. Want via mijn blog wil ik graag een luisterend oor en een steun zijn voor mijn lezers, maar zelf ben ik geen dokter of andere professional in mentale hulp, daarom vind ik het belangrijk dat mijn lezers daar terecht kunnen. Ik zal ook nog bloggen over heel luchtige thema’s hoor, want ik vind het belangrijk dat ik een positieve vibe overbreng op anderen.

 

Ik geef jullie nog graag mijn 6 tips voor meer zelfvertrouwen mee.

Schrijf iedere dag 3 dingen op die je mooi vindt aan jezelf
Waarschijnlijk denken de meeste nu: ‘Wat voor onzin is dit?’. Ook al vind je heel weinig mooi aan jezelf toch moet je iets uitkiezen waar je je heel de dag kan op focussen, iets die je die dag juist wel mooi vindt. Het kunnen echt kleine dingen zijn of dingen waar je anders totaal niet op let bv: Die ene krul in je haar die extra goed ligt, je lach die er vandaag nóg mooier uitziet, … Kies maar uit!

Draag kleren waar JIJ je goed in voelt
Als je kleren draagt waar jij je comfortabel in voelt zie je er vanzelf al wat meer zelfzeker uit. Mensen die er meer zelfzeker uitzien krijgen ook meer complimenten.

Geef anderen een compliment
De kans is groot dat als je iemand anders een compliment geeft, zij jou ook een compliment terug geven. Je zag het al bij de vorige tip, maar van complimenten krijgen en heel belangrijk te AANVAARDEN, krijg je ook meer zelfvertrouwen. Als iemand jou een compliment geeft, wil dat zeggen dat ze dat echt zo vinden. Geloof die mensen dan ook echt.

Vergelijk jezelf niet met anderen
De meeste mensen vergelijken zichzelf met anderen. Maar waarom? Waarom moet je jezelf vergelijken met iemand die totaal anders is dan jij? Iedereen is anders en dat is juist goed! Als iedereen hetzelfde zou zijn, zou het niet meer leuk zijn. Iedereen is uniek en iedereen is mooi op zijn/haar manier. Iedereen heeft zijn kwaliteiten, ook jij! Wees trots op wie JIJ bent. Ook jij mag er zijn en ook jij mag zeggen en tonen dat jij uniek bent.

Verwijder slechte mensen/commentaar uit je leven
Er zijn altijd mensen die commentaar zullen hebben. Er zijn nu eenmaal mensen die niks of bijna niks goeds kunnen zeggen over anderen. Probeer deze mensen te ontwijken en als zij je dan toch eens proberen af te breken, probeer je dan te focussen op de positieve dingen die anderen al gezegd hebben. Probeer het negatieve zo snel mogelijk te vergeten. Ik weet dat dit niet altijd even makkelijk is maar als je weet dat het negatieve komt van mensen die toch alleen maar negatief kunnen zijn over anderen, onthoud dan goed dat dit niet aan jou ligt! Nee, het ligt bij de andere persoon want zij kunnen niks positiefs vinden over niemand. Er zullen altijd reacties zijn die je echt zullen raken, maar probeer je dan toch zoveel mogelijk te focussen op iets anders.

Schrijf enkele dingen op die jij goed kan
Wanneer je een aantal dingen neerpent die jij goed kan zul je zien dat je echt geen mislukkeling bent. En wees niet te hard voor jezelf, ga het ook in de kleine dingen zoeken. Dit kan gaan van ‘ Ik kan goed luisteren naar anderen’ tot ‘ Ik ben echt een krak in wiskunde’. Denk maar eens na wat bij jou past. Je vindt vast wel een aantal dingen waar jij goed in bent.

 

Zo dit was het dan. Hopelijk vonden jullie dit een interessant artikel en hebben jullie hier iets aan gehad. Ik wil heel graag Kimberly nog eens bedanken dat ik haar gastblogger mocht zijn voor vandaag!

 

Veel liefs, Ilse ❤

 

Wil jij ook eens gastblogger zijn? Stuur dan een mailtje naar kimmeke2010@hotmail.com

“She said yes”

Follow my blog with Bloglovin

” I take you to be my wedded wife to have and to hold from this day forward, for better for worse, for richer for poorer, in sickness and in health, to love, honor and to cherish, till death us do part…”

Enkele weken terug trouwde mijn oudste nicht. Dit was binnen de familie een heel speciaal gebeuren aangezien zij de oudste is van de kleinkinderen en ook het eerste kleinkind die trouwt. Ook voor mij was het dat tikkeltje meer speciaal dan een gewone trouw, omdat dit mijn allereerste trouwfeest was. Ik wou er dus piekfijn uit zien.

 

Palazzi Rijsel

Ik koos voor een kleed van Palazzi in Rijsel. Deze winkel staat bekend om haar prachtige avondjurken. Palazzi is zo’n 500 meter van het station gelegen en dus perfect te voet te bereiken. Ook onderweg kom je nog heel wat andere winkels tegen.

Adres: 15, rue de la vieille comédie 59000 Lille

 

A dress to impress

Aangezien de bruidsmeisjes en bloemenmeisjes een lang of kort, roze kleed aanhadden, was ik op zoek naar een totaal andere stijl. Na een zoektocht van een viertal uur in Palazzi, botste ik op deze jurk.

MAKE UP: Colour Café HAIR: Couleur Café DRESS: Palazzi JEWELRY: Guess

 

 

 

 

De bovenste helft van het kleed is gemaakt uit een corset met een kanten bovenlaag dat langs de achterkant samengetrokken wordt -met een lint.

De onderste helft van het kleed bestaat uit verschillende lagen die er voor zorgen dat ze haar vormen niet verliest tijdens het dragen.

Wat ik zo mooi vind aan de jurk is het glanzend effect op de onderkant.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Conclusie

Ik raad jullie zeker eens aan om naar Palazzi te gaan. Ze zijn daar heel vriendelijk en prijs/kwaliteit is ook zeker de moeite waard. De volle vier uur, heeft dezelfde vrouw me geholpen met het aan en uittrekken van jurken, advies geven, prijs/kwaliteit vergelijken… . Je wordt er op handen gedragen.

 

Love

xxx

Ik heb duivels bloed! Jij ook?

Follow my blog with Bloglovin

Hoi!

Het is ondertussen al een heel tijdje geleden dat ik nog wat gepost hebt. Vandaag voor jullie een klein vervolg op Wereld Bloeddonordag.

Afgelopen maandag ben ik voor de tweede maal bloed gaan geven. Net zoals bij de eerste keer, had ik enorm veel stress. Vooral het prikje vind ik altijd eng. Mijn vriend, die zelf geen bloed mag geven door hartproblemen, kon het niet laten om mee te komen om me te steunen. Best wel schattig,niet?

Via een naald werd een halve liter bloed uit mijn ader genomen. Op zich deed het totaal geen pijn en na 15 minuten was het al voorbij. Daarom vind ik het ook totaal niet erg om bloed te doneren. Het kost totaal niet veel moeite en je word er zeker en vast verwend.

Achteraf wordt er een verband rond je arm gedaan. Eigenlijk veel te groot voor het kleine puntje dat er eigenlijk maar op je arm overblijft. Achteraf voel ik me altijd wat licht in het hoofd, maar zoals ik hierboven al zei: je word er enorm verwend.

Ik kreeg achteraf een ijsje, een koekje en een drankje naar keuze om zo snel terug wat suiker binnen te hebben. En geef toe, wie zegt nu geen ja tegen gratis eten en drinken!? Terwijl ik mijn ijsje op at, zag mijn vriendje een bord staan over de rode duivels. Bloed geven staat deze periode helemaal in het teken van voetbal met als moto: ‘Ik heb duivels bloed, jij ook?’.

Door een foto te maken achter dit kartonnen bord en deze online door te sturen met een unieke code, kan je een gesigneerd truitje winnen van onze Belgische duivels. Op zich ben ik niet zo’n fan van voetbal, maar wanneer de duivels spelen, ben ik altijd wel klaar voor een avondje voetbal. De kans dat ik zo’n truitje win is waarschijnlijk heel klein, maar wie niet waagt, niet wint!

Hebben jullie al eens bloed gegeven? Zijn er zaken die jullie tegenhouden? Ik vind het alvast super! Op bovenstaande foto zie je ook een glazen kast met allemaal kleine cadeau’tjes zoals een dekentje, strips, een paraplu, een badhanddoek, een strandlaken, een strandbal… . Bij elke donatie krijg je bonnetjes (meestal 2) waarmee je na je donatie iets uit de kast kan kiezen. Ik heb gekozen om ze op te sparen voor een dekentje en een kussentje. Je hebt maximum 4 bonnetjes nodig voor de prijzen, dus enkel 2 donaties. Heel veel sparen moet je dus zeker niet doen!

Waarom jullie ook bloed zouden moeten doneren?

• Je red er een mensenleven mee.
• Je wordt achteraf rot verwend met eten en drinken.
• Ze zijn je heel dankbaar met je donatie.
• Je kan superleuke hebbedingetjes winnen.
• ….

Klinkt de moeite waard, toch?

 

Liefs kimme

xxx

 

Wereld Bloeddonordag

Follow my blog with Bloglovin

Hoi!

Eventjes een kleine post over iets dat mijn dag maakte! Nog 2 examens te gaan en dan kan ik eindelijk genieten van 3 dikke maanden puur genieten! Net als velen van jullie heb ik heel wat plannen.

Toen ik deze namiddag mijn mailbox opende kreeg ik een mail van het rode kruis. Daarin werd ik bedankt voor mijn vrijwilligheid als bloeddonor. Het is eigenlijk nog niet zo lang geleden dat ik voor mijn eerste keer bloed gaf. Bij ons op school organiseren ze regelmatig donordagen. Meestal liet ik deze dagen gewoon voorbijgaan, maar enkele maanden geleden besloot ik het dan toch maar eens op te wagen. Samen met mijn beste vriendin schreven we ons in en moesten we langs bij de dokter om na te gaan of we wel geschikt waren. Doordat mijn beste vriendin nog niet lang genoeg epilepsie aanval vrij is, mocht ze geen bloed geven. Met een klein hartje ging ik dus alleen verder. Er werd van alles rond mijn arm gedaan en een dikke naald in een ader. Ik was enorm gefascineerd door het hele systeem. Na een kwartiertje was mijn zakje bloed al gevuld. Achteraf kregen we een verwenzakje en een smoothie. Dat kon ik eerlijk gezegd best goed gebruiken, want ik voelde me best wel duizelig.

Onlangs heb ik besloten om nu ook stamceldonor te worden. Als toekomstige verpleegkundige vind ik het een plicht om dit te doen. 20 juni om 14:00 is het zover: Mijn eerste stamceldonatie. BEST WEL SPANNEND! Achteraf krijg ik ook een berichtje/mailtje wanneer mijn donatie is gebruikt. Natuurlijk weet ik niet wie of waarom, maar het moet denk ik een super leuk gevoel geven om te weten dat je iemand hebt kunnen helpen. Zelf zou ik het ook leuk vinden mocht ik geholpen worden wanneer ik op sterven lig of een hele erge ziekte heb.

Nu, om terug te keren naar mijn mail die ik kreeg. Daarin zat ook een bestandje bij waarin stond dat het vandaag Wereld Bloeddonordag is en stiekem ben ik daar heel trots op. (hihi) Iedere blooddonor is een held. Vroeger geloofde ik daar niet zo in, maar nu ik het toch een kans heb gegeven, besef ik hoe belangrijk het is om dit te doen. Je kan er zo veel mensen mee helpen en hen zo helpen om opnieuw te durven dromen! Meestal denk je van ‘dit overkomt enkel anderen’. Maar het is soms dichter bij dan we denken. Zo heb ik zelf ook een neefje met leukemie. Hij is 10 jaar oud en sukkelt er eigenlijk al heel heel lang mee. Door een afwijking in zijn witte bloedcellen en aan zijn pancreas geven de dokters hem een maximale leeftijd van 21 jaar. Als de leukemie heb al niet de keel om doet…Ik heb mij er nooit heel veel van aangetrokken, maar nu gaat het steeds slechter met hem. Onlangs zei hij: ‘Ga ik mij dan nooit eens goed voelen?’. Dit raakte me tot in het diepste  van mijn hart. Een kleine jongen…zo mager…zo uitgeput…zulke woorden… Ik begin meer en meer te beseffen dat het leven zo snel over kan zijn.

Er werd ook een liedje gemaakt voor deze speciale dag. Acht BV’s zongen samen een lied om op zoek te gaan naar nieuwe helden!

Hebben jullie ook al eens bloed gegeven?

Liefs

xxx